DZIEWCZYNA  WODA

​

dziewczyna woda:)

czy Ona z wody

czy z zieleni traw
czy bliska naturze
może jak łza
czysta niewinna jak lili kwiat
bliska sercu w którym jest tylko mgła
sercu co nic nie czuje
nie bije
w rytm dnia ale jest chłodne jak woda
ukojenie jej da
cóż że oczy ma wpatrzone w dal
o marzeniach zapomniała
spotyka się z nimi juz tylko w snach
rodzi sie przyjażń wody z zielenią
bo one żyć bez siebie nie mogą
w błękicie żródła
nie przebranej czystości
wodnej melodi
jest cisza strumienia i jego uśmiech
co tylko jak rosa perli się wśród listowia
a ona zagubiona
w swoich odległych od reali myślach
czy to nimfa
czy anioł
co w przyrody sercu szuka
nie pytaj
tylko posłuchaj
jak wiatr zaplątany w jej włosy
delikatnie szepcze o potędze miłości
ale czy można wyrwać z za myślenia
tak długo nie bijace serce
w rytmie wiosennego nieba
falują trawy i wody błękit
nabiorę ich w dłonie
niech między palcami iskry powstaną
NIE
proszę
nie zabieraj mi tej ciszy
samotności wśród kolorów
nie wołaj o miłość
bo w tej samotni jest lód
a zapach lili zabija tęsknoty
czy słyszysz
to cisza obija się o ściany
echem samotności
pozwól mi tak trwać
w zamyśleniu i zapomnieniu
by nie budzić tego co w sercu
jest niepokojem
bo miłość może zabić
może tak zranić
że lepiej nie słyszeć jej głosu
i tak dzień za dniem
poddać się zieleni i błekitu
wyciszając emocje

jednak bez miłości nie da sie żyć.....